tigvă
Romanian
Etymology
From Bulgarian тиква (tikva) or Serbo-Croatian tikva, from Proto-Slavic *tyky (“gourd”)
Noun
tigvă f (plural tigve)
- (colloquial) skull
- Synonym: craniu
- gourd
Declension
Declension of tigvă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) tigvă | tigva | (niște) tigve | tigvele |
genitive/dative | (unei) tigve | tigvei | (unor) tigve | tigvelor |
vocative | tigvă, tigvo | tigvelor |