Tiefpunkt
German
Etymology
tief + Punkt
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtiːfpʊŋkt/
Audio (file)
Noun
Tiefpunkt m (genitive Tiefpunkts or Tiefpunktes, plural Tiefpunkte)
- bottom, lowest point, low point, low, trough, nadir
Declension
Declension of Tiefpunkt
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Tiefpunkt | die | Tiefpunkte |
genitive | eines | des | Tiefpunktes, Tiefpunkts | der | Tiefpunkte |
dative | einem | dem | Tiefpunkt, Tiefpunkte1 | den | Tiefpunkten |
accusative | einen | den | Tiefpunkt | die | Tiefpunkte |
1Now uncommon, see notes
Synonyms
- Tief
- Tiefstand
- Tiefststand
Antonyms
- Höhepunkt
Related terms
- Tiefflieger
- Tiefstapler
- Endpunkt
- Fluchtpunkt
- Doppelpunkt
Further reading
- “Tiefpunkt” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- Tiefpunkt in Duden online