tidabuk
Volapük
Etymology
Compound of tid + buk.
Pronunciation
- IPA(key): /ti.daˈbuk/
Noun
tidabuk (nominative plural tidabuks)
- textbook
Declension
declension of tidabuk
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tidabuk | tidabuks |
genitive | tidabuka | tidabukas |
dative | tidabuke | tidabukes |
accusative | tidabuki | tidabukis |
vocative 1 | o tidabuk! | o tidabuks! |
predicative 2 | tidabuku | tidabukus |
- 1 status as a case is disputed
- 2 in later, non-classical Volapük only