attitulandus
Latin
Etymology
Future passive participle of attitulō
Participle
attitulandus m (feminine attitulanda, neuter attitulandum); first/second declension
- which is to be entitled
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | attitulandus | attitulanda | attitulandum | attitulandī | attitulandae | attitulanda | |
Genitive | attitulandī | attitulandae | attitulandī | attitulandōrum | attitulandārum | attitulandōrum | |
Dative | attitulandō | attitulandae | attitulandō | attitulandīs | attitulandīs | attitulandīs | |
Accusative | attitulandum | attitulandam | attitulandum | attitulandōs | attitulandās | attitulanda | |
Ablative | attitulandō | attitulandā | attitulandō | attitulandīs | attitulandīs | attitulandīs | |
Vocative | attitulande | attitulanda | attitulandum | attitulandī | attitulandae | attitulanda |