attinens
Latin
Etymology
Present participle of attineō.
Participle
attinēns m or f or n (genitive attinentis); third declension
- keeping, detaining etc.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia | |
Genitive | attinentis | attinentis | attinentium | attinentium | |
Dative | attinentī | attinentī | attinentibus | attinentibus | |
Accusative | attinentem | attinēns | attinentēs, attinentīs | attinentia | |
Ablative | attinente, attinentī1 | attinente, attinentī1 | attinentibus | attinentibus | |
Vocative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Portuguese: atinente