terracia
Latin
Etymology
From terra (“earth”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /terˈra.ki.a/, [t̪ɛrˈräkiä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /terˈra.t͡ʃi.a/, [t̪erˈräːt͡ʃiä]
Noun
terracia f (genitive terraciae); first declension
- (Medieval Latin) terrace
- (Medieval Latin) balcony
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | terracia | terraciae |
Genitive | terraciae | terraciārum |
Dative | terraciae | terraciīs |
Accusative | terraciam | terraciās |
Ablative | terraciā | terraciīs |
Vocative | terracia | terraciae |
References
- terracia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)