tercüme
Turkish
Etymology
From the Arabic verb تَرْجَمَ (tarjama, “translate”).
Noun
tercüme (definite accusative tercümeyi, plural tercümeler)
- translation
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | tercüme | |
| Definite accusative | tercümeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | tercüme | tercümeler |
| Definite accusative | tercümeyi | tercümeleri |
| Dative | tercümeye | tercümelere |
| Locative | tercümede | tercümelerde |
| Ablative | tercümeden | tercümelerden |
| Genitive | tercümenin | tercümelerin |
Synonyms
- çeviri
Derived terms
- tercüman
- tercüme etmek