tekortschieten
Dutch
Etymology
From tekort + schieten.
Pronunciation
- IPA(key): /təˈkɔrtˌsxitə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: te‧kort‧schie‧ten
Verb
tekortschieten
- (intransitive) to fall short
Conjugation
| Inflection of tekortschieten (strong class 2a, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tekortschieten | |||
| past singular | schoot tekort | |||
| past participle | tekortgeschoten | |||
| infinitive | tekortschieten | |||
| gerund | tekortschieten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schiet tekort | schoot tekort | tekortschiet | tekortschoot |
| 2nd person sing. (jij) | schiet tekort | schoot tekort | tekortschiet | tekortschoot |
| 2nd person sing. (u) | schiet tekort | schoot tekort | tekortschiet | tekortschoot |
| 2nd person sing. (gij) | schiet tekort | schoot tekort | tekortschiet | tekortschoot |
| 3rd person singular | schiet tekort | schoot tekort | tekortschiet | tekortschoot |
| plural | schieten tekort | schoten tekort | tekortschieten | tekortschoten |
| subjunctive sing.1 | schiete tekort | schote tekort | tekortschiete | tekortschote |
| subjunctive plur.1 | schieten tekort | schoten tekort | tekortschieten | tekortschoten |
| imperative sing. | schiet tekort | |||
| imperative plur.1 | schiet tekort | |||
| participles | tekortschietend | tekortgeschoten | ||
| 1) Archaic. | ||||