teitr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *taitaz (“serene, tender”). Cognate with Old English tāt, Old Saxon tēt, Old High German zeiz.
Adjective
teitr (comparative teitari, superlative teitastr)
- glad, cheerful, merry
- Vǫluspá, verse 3, lines 1-2, in 1867, S. Bugge, Norrœn fornkvæði: Sæmundar Edda hins fróða. Christiania, page 2:
- Tefldu í túni, / teitir váru […]
- They played at tables in the court, / merry were they […]
- Vǫluspá, verse 3, lines 1-2, in 1867, S. Bugge, Norrœn fornkvæði: Sæmundar Edda hins fróða. Christiania, page 2:
Declension
Strong declension of teitr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | teitr | teit | teitt |
accusative | teitan | teita | teitt |
dative | teitum | teitri | teitu |
genitive | teits | teitrar | teits |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | teitir | teitar | teit |
accusative | teita | teitar | teit |
dative | teitum | teitum | teitum |
genitive | teitra | teitra | teitra |
Weak declension of teitr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | teiti | teita | teita |
accusative | teita | teitu | teita |
dative | teita | teitu | teita |
genitive | teita | teitu | teita |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | teitu | teitu | teitu |
accusative | teitu | teitu | teitu |
dative | teitum | teitum | teitum |
genitive | teitu | teitu | teitu |
Declension of comparative of teitr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | teitari | teitari | teitara |
accusative | teitara | teitari | teitara |
dative | teitara | teitari | teitara |
genitive | teitara | teitari | teitara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | teitari | teitari | teitari |
accusative | teitari | teitari | teitari |
dative | teiturum | teiturum | teiturum |
genitive | teitari | teitari | teitari |
Strong declension of superlative of teitr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | teitastr | teitust | teitast |
accusative | teitastan | teitasta | teitast |
dative | teitustum | teitastri | teitustu |
genitive | teitasts | teitastrar | teitasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | teitastir | teitastar | teitust |
accusative | teitasta | teitastar | teitust |
dative | teitustum | teitustum | teitustum |
genitive | teitastra | teitastra | teitastra |
Weak declension of superlative of teitr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | teitasti | teitasta | teitasta |
accusative | teitasta | teitustu | teitasta |
dative | teitasta | teitustu | teitasta |
genitive | teitasta | teitustu | teitasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | teitustu | teitustu | teitustu |
accusative | teitustu | teitustu | teitustu |
dative | teitustum | teitustum | teitustum |
genitive | teitustu | teitustu | teitustu |
Descendants
- Icelandic: teitur
- Faroese: teitur
- → Middle English: tayt, teyte
- English: Tait
References
- “teitr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press