teigur
Faroese
Etymology
From Old Norse teigr.
Noun
teigur m (genitive singular teigs, plural teigar)
- area of grassland or meadow
Declension
Declension of teigur | ||||
---|---|---|---|---|
m6 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | teigur | teigurin | teigar | teigarnir |
accusative | teig | teigin | teigar | teigarnar |
dative | teigi | teiginum | teigum | teigunum |
genitive | teigs | teigsins | teiga | teiganna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse teigr.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰeiːɣʏr/
- Rhymes: -eiːɣʏr
- Homophone: teygur
Noun
teigur m (genitive singular teigs, nominative plural teigar or teigir)
- area of grassland or meadow
- (golf) tee (ground from which the first shots are hit)
Declension
declension of teigur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | teig | teiginn | teigar | teigarnir |
accusative | teig | teiginn | teiga | teigana |
dative | teigi / teig | teignum | teigum | teigunum |
genitive | teigs | teigsins | teiga | teiganna |
or with -ir plural:
declension of teigur
m-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | teigur | teigurinn | teigir | teigirnir |
accusative | teig | teiginn | teigi | teigina |
dative | teigi / teig | teignum | teigum | teigunum |
genitive | teigs | teigsins | teiga | teiganna |
Derived terms
- markteigur
- vítateigur