tegenstrijdig
Dutch
Etymology
From tegenstrijd + -ig.
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: te‧gen‧strij‧dig
Adjective
tegenstrijdig (comparative tegenstrijdiger, superlative tegenstrijdigst)
- contradictory
Inflection
| Inflection of tegenstrijdig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | tegenstrijdig | |||
| inflected | tegenstrijdige | |||
| comparative | tegenstrijdiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | tegenstrijdig | tegenstrijdiger | het tegenstrijdigst het tegenstrijdigste | |
| indefinite | m./f. sing. | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste |
| n. sing. | tegenstrijdig | tegenstrijdiger | tegenstrijdigste | |
| plural | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste | |
| definite | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste | |
| partitive | tegenstrijdigs | tegenstrijdigers | — | |
Derived terms
- tegenstrijdigheid