tardaturus
Latin
Etymology
Future active participle of tardō (“I delay, impede; I hesitate”).
Participle
tardaturus m (feminine tardatura, neuter tardaturum); first/second declension
- about to delay, impede
- about to hesitate
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tardaturus | tardatura | tardaturum | tardaturī | tardaturae | tardatura | |
Genitive | tardaturī | tardaturae | tardaturī | tardaturōrum | tardaturārum | tardaturōrum | |
Dative | tardaturō | tardaturae | tardaturō | tardaturīs | tardaturīs | tardaturīs | |
Accusative | tardaturum | tardaturam | tardaturum | tardaturōs | tardaturās | tardatura | |
Ablative | tardaturō | tardaturā | tardaturō | tardaturīs | tardaturīs | tardaturīs | |
Vocative | tardature | tardatura | tardaturum | tardaturī | tardaturae | tardatura |