tarcza
Polish
tarcze (#1)
tarcza (#2)
Etymology
Inherited from Old Polish tarcza, from Middle High German tartsche, from Old French targe, ultimately from Proto-Germanic *targǭ (“edge, rim”). DisplacedOld Polish paweza and szczyt.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtar.t͡ʂa/
Audio (file) - Rhymes: -art͡ʂa
- Syllabification: tar‧cza
Noun
tarcza f
- shield
- target (butt or mark to shoot at)
- (heraldry) shield
- clock face
- Synonym: cyferblat
Declension
Declension of tarcza
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tarcza | tarcze |
| genitive | tarczy | tarcz |
| dative | tarczy | tarczom |
| accusative | tarczę | tarcze |
| instrumental | tarczą | tarczami |
| locative | tarczy | tarczach |
| vocative | tarczo | tarcze |
Derived terms
adjectives
- tarczowaty
- tarczowy
- tarczycowy
- tarczykowy
adverb
- tarczowato
nouns
- tarcznik
- tarczogłowe
- tarczogłów
- tarczownica
- tarczownicowate
- tarczownik
- tarczyca
- tarczyk
Related terms
noun
- target
Further reading
- tarcza in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- tarcza in Polish dictionaries at PWN