tarabă
Romanian
Etymology
From Turkish taraba
Noun
tarabă f (plural tarabe)
- stand (seller's)
Declension
Declension of tarabă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) tarabă | taraba | (niște) tarabe | tarabele |
genitive/dative | (unei) tarabe | tarabei | (unor) tarabe | tarabelor |
vocative | tarabă, tarabo | tarabelor |