tanrıça
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish تڭریچه
Noun
tanrıça (definite accusative tanrıçayı, plural tanrıçalar)
- goddess
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | tanrıça | |
Definite accusative | tanrıçayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | tanrıça | tanrıçalar |
Definite accusative | tanrıçayı | tanrıçaları |
Dative | tanrıçaya | tanrıçalara |
Locative | tanrıçada | tanrıçalarda |
Ablative | tanrıçadan | tanrıçalardan |
Genitive | tanrıçanın | tanrıçaların |