tanrıcılık
Turkish
Etymology
From tanrıcı (“theist”) + -lık.
Pronunciation
- IPA(key): /tɑnɾɯdʒɯɫɯk/
Noun
tanrıcılık (definite accusative tanrıcılığı, plural tanrıcılıklar)
- theism
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | tanrıcılık | |
| Definite accusative | tanrıcılığı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | tanrıcılık | tanrıcılıklar |
| Definite accusative | tanrıcılığı | tanrıcılıkları |
| Dative | tanrıcılığa | tanrıcılıklara |
| Locative | tanrıcılıkta | tanrıcılıklarda |
| Ablative | tanrıcılıktan | tanrıcılıklardan |
| Genitive | tanrıcılığın | tanrıcılıkların |
Synonyms
- teizm