tanagliare
Italian
Verb
tanagliare
- To torture
- To gripe
Conjugation
Conjugation of tanagliare
infinitive | tanagliare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | tanagliando | |||
present participle | tanagliante | past participle | tanagliato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | tanaglio | tanagli | tanaglia | tanagliamo | tanagliate | tanagliano |
imperfect | tanagliavo | tanagliavi | tanagliava | tanagliavamo | tanagliavate | tanagliavano |
past historic | tanagliai | tanagliasti | tanagliò | tanagliammo | tanagliaste | tanagliarono |
future | tanaglierò | tanaglierai | tanaglierà | tanaglieremo | tanaglierete | tanaglieranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | tanaglierei | tanaglieresti | tanaglierebbe | tanaglieremmo | tanagliereste | tanaglierebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | tanagli | tanagli | tanagli | tanagliamo | tanagliate | tanaglino |
imperfect | tanagliassi | tanagliassi | tanagliasse | tanagliassimo | tanagliaste | tanagliassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
tanaglia, non tanagliare | tanagli | tanagliamo | tanagliate | tanaglino |