atriebība
Latvian
Etymology
atriebt (“to avenge”, verb) + -ība (noun-forming suffix)
Noun
atriebība f (4th declension)
- revenge, vengeance
Declension
Declension of atriebība (4th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | atriebība | atriebības |
accusative (akuzatīvs) | atriebību | atriebības |
genitive (ģenitīvs) | atriebības | atriebību |
dative (datīvs) | atriebībai | atriebībām |
instrumental (instrumentālis) | atriebību | atriebībām |
locative (lokatīvs) | atriebībā | atriebībās |
vocative (vokatīvs) | atriebība | atriebības |
Related terms
- atriebīgs