słychać
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish słychać, from Proto-Slavic *slyxati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈswɨ.xat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨxat͡ɕ
- Syllabification: sły‧chać
Verb
słychać (defective verb)
- (intransitive) (to be able to) be heard, to be audible
- W lesiesłychać czasem dziwne dźwięki. ― Odd sounds can sometimes be heard in the forest.
- Czysłychać mnie dość głośno? ― Am I audible enough?
- (intransitive) to be said about; to be known from hearsay
- Wiele ostatniosłychać o możliwości istnienia życia na Marsie. ― A lot is lately said about the possibility of the existence of life on Mars.
Conjugation
Conjugation of słychać def
| present tense | słychać |
|---|---|
| past tense | było słychać |
| future tense | będzie słychać |
| conditional | byłoby słychać |
| imperative | niech będzie słychać |
Related terms
adjective
- niesłychany
adverb
- niesłychanie
noun
- słych
See also
- co słychać
Further reading
- słychać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- słychać in Polish dictionaries at PWN