służący
Polish
Etymology
From służyć + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /swuˈʐɔn.t͡sɨ/
Noun
służący m pers (feminine służąca)
- (dated, now derogatory) servant, person hired for housekeeping
Declension
declension of służący
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | służący | służący |
| genitive | służącego | służących |
| dative | służącemu | służącym |
| accusative | służącego | służących |
| instrumental | służącym | służącymi |
| locative | służącym | służących |
| vocative | służący | służący |
Participle
służący
- active adjectival participle of służyć
Declension
declension of służący
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | służący | służące | służąca | służący | służące | ||
| genitive | służącego | służącej | służących | ||||
| dative | służącemu | służącym | |||||
| accusative | służącego | służący | służące | służącą | służących | służące | |
| instrumental | służącym | służącymi | |||||
| locative | służącej | służących | |||||
Further reading
- służący in Polish dictionaries at PWN