służebny
Polish
Etymology
From służba + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /swuˈʐɛb.nɨ/
Audio (file)
Adjective
służebny (not comparable, adverb służebnie)
- (relational) service
- Antonym: służbowy
Declension
declension of służebny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | służebny | służebne | służebna | służebni | służebne | ||
| genitive | służebnego | służebnej | służebnych | ||||
| dative | służebnemu | służebnym | |||||
| accusative | służebnego | służebny | służebne | służebną | służebnych | służebne | |
| instrumental | służebnym | służebnymi | |||||
| locative | służebnej | służebnych | |||||
Derived terms
- (noun) służebność
Noun
służebny m pers (feminine służebna)
- (obsolete) servant
- Synonyms: sługa, służący, służebnik
Declension
declension of służebny
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | służebny | służebni |
| genitive | służebnego | służebnych |
| dative | służebnemu | służebnym |
| accusative | służebnego | służebnych |
| instrumental | służebnym | służebnymi |
| locative | służebnym | służebnych |
| vocative | służebny | służebni |
Related terms
- (verb) służyć
- (nouns) służebnica, służka
- (adjective) służalczy
Further reading
- służebny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- służebny in Polish dictionaries at PWN