słuchacz
Polish
Etymology
From słuchać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈswu.xat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -uxat͡ʂ
- Syllabification: słu‧chacz
Noun
słuchacz m pers (feminine słuchaczka)
- listener
- attendee, student (on a course, etc.)
Declension
Declension of słuchacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | słuchacz | słuchacze |
genitive | słuchacza | słuchaczy |
dative | słuchaczowi | słuchaczom |
accusative | słuchacza | słuchaczy |
instrumental | słuchaczem | słuchaczami |
locative | słuchaczu | słuchaczach |
vocative | słuchaczu | słuchacze |
Further reading
- słuchacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- słuchacz in Polish dictionaries at PWN