słoń
See also: slon, Slon, słon, słón, Słoń, słóń, s'lon, šłȫn, and śłön
Polish
słonie
Pronunciation
- IPA(key): /swɔɲ/
Audio 1 (file) Audio 2 (file) - Rhymes: -ɔɲ
- Syllabification: słoń
- Homophone: Słoń
Etymology 1
Inherited from Proto-Slavic *slonъ.
Noun
słoń m anim
- elephant, elephantid (any member of the family Elephantidae)
- male elephant
Declension
Declension of słoń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | słoń | słonie |
| genitive | słonia | słoni |
| dative | słoniowi | słoniom |
| accusative | słonia | słonie |
| instrumental | słoniem | słoniami |
| locative | słoniu | słoniach |
| vocative | słoniu | słonie |
Derived terms
adjectives
- słoni
- słoniowaty
- słoniowy
adverb
- słoniowato
nouns
- słoniak
- słoniarnia
- słoniątko
- słonica
- słoniczka
- słonik
- słoniorośl
- słoniowacizna
- słoniowatość
- słonisko
Noun
słoń m pers
- (colloquial) landwhale (obese person)
- (criminal slang) robber
Declension
Declension of słoń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | słoń | słonie |
| genitive | słonia | słoni |
| dative | słoniowi | słoniom |
| accusative | słonia | słoni |
| instrumental | słoniem | słoniami |
| locative | słoniu | słoniach |
| vocative | słoniu | słonie |
Noun
słoń m inan
- (military slang) a gas mask with a long hose
Declension
Declension of słoń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | słoń | słonie |
| genitive | słonia | słoni |
| dative | słoniowi | słoniom |
| accusative | słoń | słonie |
| instrumental | słoniem | słoniami |
| locative | słoniu | słoniach |
| vocative | słoniu | słonie |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
słoń
- second-person singular imperative of słonić
Further reading
- słoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- słoń in Polish dictionaries at PWN