słonka

słonka

See also: słonką

Polish

słonka

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈswɔŋ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔŋka
• Syllabification: słon‧ka

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *slǫka.

Noun

słonka f

1. woodcock (any bird in the genus Scolopax), especially the Eurasian woodcock (Scolopax rusticola)
2. snipe (dinghy)

Declension

Declension of słonka

	singular	plural
nominative	słonka	słonki
genitive	słonki	słonek
dative	słonce	słonkom
accusative	słonkę	słonki
instrumental	słonką	słonkami
locative	słonce	słonkach
vocative	słonko	słonki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

słonka n

1. inflection of słonko:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Further reading

• słonka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• słonka in Polish dictionaries at PWN