sırıtmak

sırıtmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish صریتمق‎ (ṣırıtmaḳ, “to grin, to laugh”)[1].

Pronunciation

• IPA^(key): [sɯ.rɯtˈmak]
• Hyphenation: sı‧rıt‧mak

Verb

sırıtmak (third-person singular simple present sırıtır)

1. (intransitive) To grin, to smirk in a way that indicates stupidity, surprise, cunning, or ridicule.

   (idiom) pişmiş kelle gibi sırıtmak ― to grin like a Cheshire cat

2. (slang, intransitive) (of a clothing or accessory item) To visually stand out in a negative way; to catch the eye due to being out of place.

Conjugation

Conjugation of sırıtmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			sırıtmak
impersonal participle	imperfective		sırıtan
	perfective		sırıtmış
	prospective		sırıtacak
personal participle	non-prospective		sırıttığım	sırıttığın	sırıttığı	sırıttığımız	sırıttığınız	sırıttıkları
	prospective		sırıtacağım	sırıtacağın	sırıtacağı	sırıtacağımız	sırıtacağınız	sırıtacakları
verbal noun			sırıtma
way of doing			sırıtış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sırıtırım	sırıtırsın	sırıtır	sırıtırız	sırıtırsınız	sırıtırlar
		imperfective	sırıtıyorum	sırıtıyorsun	sırıtıyor	sırıtıyoruz	sırıtıyorsunuz	sırıtıyorlar
	past	perfective	sırıttım	sırıttın	sırıttı	sırıttık	sırıttınız	sırıttılar
		imperfective	sırıtıyordum	sırıtıyordun	sırıtıyordu	sırıtıyorduk	sırıtıyordunuz	sırıtıyorlardı (or sırıtıyordular)
	future		sırıtacağım	sırıtacaksın	sırıtacak	sırıtacağız	sırıtacaksınız	sırıtacaklar
inferential	perfective		sırıtmışım	sırıtmışsın	sırıtmış	sırıtmışız	sırıtmışsınız	sırıtmışlar
	aorist		sırıtırmışım	sırıtırmışsın	sırıtırmış	sırıtırmışız	sırıtırmışsınız	sırıtırlarmış (or sırıtırmışlar)
	imperfective		sırıtıyormuşum	sırıtıyormuşsun	sırıtıyormuş	sırıtıyormuşuz	sırıtıyormuşsunuz	sırıtıyorlarmış
conditional	simple		sırıtsam	sırıtsan	sırıtsa	sırıtsak	sırıtsanız	sırıtsalar
	perfective		sırıtsaydım	sırıtsaydın	sırıtsaydı	sırıtsaydık	sırıtsaydınız	sırıtsaydılar
optative			sırıtayım	sırıtasın	sırıta	sırıtalım	sırıtasınız	sırıtalar
progressive			sırıtmaktayım	sırıtmaktasın	sırıtmakta	sırıtmaktayız	sırıtmaktasınız	sırıtmaktalar
necessitative			sırıtmalıyım	sırıtmalısın	sırıtmalı	sırıtmalıyız	sırıtmalısınız	sırıtmalılar
imperative				sırıt	sırıtsın		sırıtın	sırıtsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sırıtır mıyım?	sırıtır mısın?	sırıtır mı?	sırıtır mıyız?	sırıtır mısınız?	sırıtırlar mı?
		imperfective	sırıtıyor muyum?	sırıtıyor musun?	sırıtıyor mu?	sırıtıyor muyuz?	sırıtıyor musunuz?	sırıtıyorlar mı?
	past	perfective	sırıttım mı?	sırıttın mı?	sırıttı mı?	sırıttık mı?	sırıttınız mı?	sırıttılar mı?
		imperfective	sırıtıyor muydum?	sırıtıyor muydun?	sırıtıyor muydu?	sırıtıyor muyduk?	sırıtıyor muydunuz?	sırıtıyorlar mıydı?
	future		sırıtacak mıyım?	sırıtacak mısın?	sırıtacak mı?	sırıtacak mıyız?	sırıtacak mısınız?	sırıtacaklar mı?
inferential	perfective		sırıtmış mıyım?	sırıtmış mısın?	sırıtmış mı?	sırıtmış mıyız?	sırıtmış mısınız?	sırıtmışlar mı?
	aorist		sırıtır mıymışım?	sırıtır mıymışsın?	sırıtır mıymış?	sırıtır mıymışız?	sırıtır mıymışsınız?	sırıtırlar mıymış?
	imperfective		sırıtıyor muymuşum?	sırıtıyor muymuşsun?	sırıtıyor muymuş?	sırıtıyor muymuşuz?	sırıtıyor muymuşsunuz?	sırıtıyorlar mıymış?
conditional	simple		sırıtsam mı?	sırıtsan mı?	sırıtsa mı?	sırıtsak mı?	sırıtsanız mı?	sırıtsalar mı?
	perfective		sırıtsa mıydım?	sırıtsa mıydın?	sırıtsa mıydı?	sırıtsa mıydık?	sırıtsa mıydınız?	sırıtsalar mıydı?
progressive			sırıtmakta mıyım?	sırıtmakta mısın?	sırıtmakta mı?	sırıtmakta mıyız?	sırıtmakta mısınız?	sırıtmaktalar mı?
necessitative			sırıtmalı mıyım?	sırıtmalı mısın?	sırıtmalı mı?	sırıtmalı mıyız?	sırıtmalı mısınız?	sırıtmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			sırıtmamak
impersonal participle	imperfective		sırıtmayan
	perfective		sırıtmamış
	prospective		sırıtmayacak
personal participle	non-prospective		sırıtmadığım	sırıtmadığın	sırıtmadığı	sırıtmadığımız	sırıtmadığınız	sırıtmadıkları
	prospective		sırıtmayacağım	sırıtmayacağın	sırıtmayacağı	sırıtmayacağımız	sırıtmayacağınız	sırıtmayacakları
verbal noun			sırıtmama
way of doing			sırıtmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sırıtmam	sırıtmazsın	sırıtmaz	sırıtmayız	sırıtmazsınız	sırıtmazlar
		imperfective	sırıtmıyorum	sırıtmıyorsun	sırıtmıyor	sırıtmıyoruz	sırıtmıyorsunuz	sırıtmıyorlar
	past	perfective	sırıtmadım	sırıtmadın	sırıtmadı	sırıtmadık	sırıtmadınız	sırıtmadılar
		imperfective	sırıtmıyordum	sırıtmıyordun	sırıtmıyordu	sırıtmıyorduk	sırıtmıyordunuz	sırıtmıyorlardı
	future		sırıtmayacağım	sırıtmayacaksın	sırıtmayacak	sırıtmayacağız	sırıtmayacaksınız	sırıtmayacaklar
inferential	perfective		sırıtmamışım	sırıtmamışsın	sırıtmamış	sırıtmamışız	sırıtmamışsınız	sırıtmamışlar
	aorist		sırıtmazmışım	sırıtmazmışsın	sırıtmazmış	sırıtmazmışız	sırıtmazmışsınız	sırıtmazlarmış
	imperfective		sırıtmıyormuşum	sırıtmıyormuşsun	sırıtmıyormuş	sırıtmıyormuşuz	sırıtmıyormuşsunuz	sırıtmıyorlarmış
conditional	simple		sırıtmasam	sırıtmasan	sırıtmasa	sırıtmasak	sırıtmasanız	sırıtmasalar
	perfective		sırıtmasaydım	sırıtmasaydın	sırıtmasaydı	sırıtmasaydık	sırıtmasaydınız	sırıtmasaydılar
optative			sırıtmayayım	sırıtmayasın	sırıtmaya	sırıtmayalım	sırıtmayasınız	sırıtmayalar
progressive			sırıtmamaktayım	sırıtmamaktasın	sırıtmamakta	sırıtmamaktayız	sırıtmamaktasınız	sırıtmamaktalar
necessitative			sırıtmamalıyım	sırıtmamalısın	sırıtmamalı	sırıtmamalıyız	sırıtmamalısınız	sırıtmamalılar
imperative				sırıtma	sırıtmasın		sırıtmayın	sırıtmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sırıtmaz mıyım?	sırıtmaz mısın?	sırıtmaz mı?	sırıtmaz mıyız?	sırıtmaz mısınız?	sırıtmazlar mı?
		imperfective	sırıtmıyor muyum?	sırıtmıyor musun?	sırıtmıyor mu?	sırıtmıyor muyuz?	sırıtmıyor musunuz?	sırıtmıyorlar mı?
	past	perfective	sırıtmadım mı?	sırıtmadın mı?	sırıtmadı mı?	sırıtmadık mı?	sırıtmadınız mı?	sırıtmadılar mı?
		imperfective	sırıtmıyor muydum?	sırıtmıyor muydun?	sırıtmıyor muydu?	sırıtmıyor muyduk?	sırıtmıyor muydunuz?	sırıtmıyorlar mıydı?
	future		sırıtmayacak mıyım?	sırıtmayacak mısın?	sırıtmayacak mı?	sırıtmayacak mıyız?	sırıtmayacak mısınız?	sırıtmayacaklar mı?
inferential	perfective		sırıtmamış mıyım?	sırıtmamış mısın?	sırıtmamış mı?	sırıtmamış mıyız?	sırıtmamış mısınız?	sırıtmamışlar mı?
	aorist		sırıtmaz mıymışım?	sırıtmaz mıymışsın?	sırıtmaz mıymış?	sırıtmaz mıymışız?	sırıtmaz mıymışsınız?	sırıtmazlar mıymış?
	imperfective		sırıtmıyor muymuşum?	sırıtmıyor muymuşsun?	sırıtmıyor muymuş?	sırıtmıyor muymuşuz?	sırıtmıyor muymuşsunuz?	sırıtmıyorlar mıymış?
conditional	simple		sırıtmasam mı?	sırıtmasan mı?	sırıtmasa mı?	sırıtmasak mı?	sırıtmasanız mı?	sırıtmasalar mı?
	perfective		sırıtmasa mıydım?	sırıtmasa mıydın?	sırıtmasa mıydı?	sırıtmasa mıydık?	sırıtmasa mıydınız?	sırıtmasalar mıydı?
progressive			sırıtmamakta mıyım?	sırıtmamakta mısın?	sırıtmamakta mı?	sırıtmamakta mıyız?	sırıtmamakta mısınız?	sırıtmamaktalar mı?
necessitative			sırıtmamalı mıyım?	sırıtmamalı mısın?	sırıtmamalı mı?	sırıtmamalı mıyız?	sırıtmamalı mısınız?	sırıtmamalılar mı?

References

1. Redhouse, James W. (1890), “صریتمق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1175

Further reading

• sırıtmak in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu