sąsiad
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sǫsědъ, from *sǫ- (“together”) + *sěděti (“to sit”). By surface analysis, są- + siedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsɔɲ.ɕat/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲɕat
- Syllabification: są‧siad
Noun
sąsiad m pers
- neighbor (a person living on adjacent or nearby land)
Declension
Declension of sąsiad
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sąsiad | sąsiedzi |
| genitive | sąsiada | sąsiadów |
| dative | sąsiadowi | sąsiadom |
| accusative | sąsiada | sąsiadów |
| instrumental | sąsiadem | sąsiadami |
| locative | sąsiedzie | sąsiadach |
| vocative | sąsiedzie | sąsiedzi |
Derived terms
- sąsiadka
- sąsiedni
- sąsiedztwo
Further reading
- sąsiad in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sąsiad in Polish dictionaries at PWN