sądzić

See also: sadzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sǫditi, from Proto-Indo-European *ḱens- (“to announce, proclaim”). Cognate with Sanskrit शंसति (śaṃsati, “to declare”), Latin cēnseō.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
Syllabification: są‧dzić

Verb

sądzić impf (perfective osądzić)

(intransitive) to think; to suppose; to presume; to hold an opinion
(transitive) to judge; to try
(reflexive, colloquial, law) to litigate (to go to law)
Synonym: procesować się

Conjugation

Conjugation of sądzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sądzić
present tense	1^st	sądzę			sądzimy
	2^nd	sądzisz			sądzicie
	3^rd	sądzi			sądzą
	impersonal	sądzi się
past tense	1^st	sądziłem	sądziłam		sądziliśmy	sądziłyśmy
	2^nd	sądziłeś	sądziłaś		sądziliście	sądziłyście
	3^rd	sądził	sądziła	sądziło	sądzili	sądziły
	impersonal	sądzono
future tense	1^st	będę sądził, będę sądzić	będę sądziła, będę sądzić		będziemy sądzili, będziemy sądzić	będziemy sądziły, będziemy sądzić
	2^nd	będziesz sądził, będziesz sądzić	będziesz sądziła, będziesz sądzić		będziecie sądzili, będziecie sądzić	będziecie sądziły, będziecie sądzić
	3^rd	będzie sądził, będzie sądzić	będzie sądziła, będzie sądzić	będzie sądziło, będzie sądzić	będą sądzili, będą sądzić	będą sądziły, będą sądzić
	impersonal	będzie sądzić się
conditional	1^st	sądziłbym	sądziłabym		sądzilibyśmy	sądziłybyśmy
	2^nd	sądziłbyś	sądziłabyś		sądzilibyście	sądziłybyście
	3^rd	sądziłby	sądziłaby	sądziłoby	sądziliby	sądziłyby
	impersonal	sądzono by
imperative	1^st	niech sądzę			sądźmy
	2^nd	sądź			sądźcie
	3^rd	niech sądzi			niech sądzą
active adjectival participle		sądzący	sądząca	sądzące	sądzący	sądzące
passive adjectival participle		sądzony	sądzona	sądzone	sądzeni	sądzone
contemporary adverbial participle		sądząc
verbal noun		sądzenie

Related terms

adjectives

sądny
sędziowski

nouns

sąd
sędzia