atosigar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /atosiˈɡaɾ/ [a.t̪o.siˈɣ̞aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧to‧si‧gar
Etymology 1
From Vulgar Latin *tussicāre.
Verb
atosigar (first-person singular present atosigo, first-person singular preterite atosigué, past participle atosigado)
- (transitive) to pester, harass
Conjugation
Conjugation of atosigar (g-gu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | atosigar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | atosigando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | atosigado | atosigada | |||||
plural | atosigados | atosigadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | atosigo | atosigastú atosigásvos | atosiga | atosigamos | atosigáis | atosigan | |
imperfect | atosigaba | atosigabas | atosigaba | atosigábamos | atosigabais | atosigaban | |
preterite | atosigué | atosigaste | atosigó | atosigamos | atosigasteis | atosigaron | |
future | atosigaré | atosigarás | atosigará | atosigaremos | atosigaréis | atosigarán | |
conditional | atosigaría | atosigarías | atosigaría | atosigaríamos | atosigaríais | atosigarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | atosigue | atosiguestú atosiguésvos2 | atosigue | atosiguemos | atosiguéis | atosiguen | |
imperfect (ra) | atosigara | atosigaras | atosigara | atosigáramos | atosigarais | atosigaran | |
imperfect (se) | atosigase | atosigases | atosigase | atosigásemos | atosigaseis | atosigasen | |
future1 | atosigare | atosigares | atosigare | atosigáremos | atosigareis | atosigaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | atosigatú atosigávos | atosigue | atosiguemos | atosigad | atosiguen | ||
negative | no atosigues | no atosigue | no atosiguemos | no atosiguéis | no atosiguen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of atosigar (g-gu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive atosigar | |||||||
dative | atosigarme | atosigarte | atosigarle, atosigarse | atosigarnos | atosigaros | atosigarles, atosigarse | |
accusative | atosigarme | atosigarte | atosigarlo, atosigarla, atosigarse | atosigarnos | atosigaros | atosigarlos, atosigarlas, atosigarse | |
with gerund atosigando | |||||||
dative | atosigándome | atosigándote | atosigándole, atosigándose | atosigándonos | atosigándoos | atosigándoles, atosigándose | |
accusative | atosigándome | atosigándote | atosigándolo, atosigándola, atosigándose | atosigándonos | atosigándoos | atosigándolos, atosigándolas, atosigándose | |
with informal second-person singular tú imperative atosiga | |||||||
dative | atosígame | atosígate | atosígale | atosíganos | not used | atosígales | |
accusative | atosígame | atosígate | atosígalo, atosígala | atosíganos | not used | atosígalos, atosígalas | |
with informal second-person singular vos imperative atosigá | |||||||
dative | atosigame | atosigate | atosigale | atosiganos | not used | atosigales | |
accusative | atosigame | atosigate | atosigalo, atosigala | atosiganos | not used | atosigalos, atosigalas | |
with formal second-person singular imperative atosigue | |||||||
dative | atosígueme | not used | atosíguele, atosíguese | atosíguenos | not used | atosígueles | |
accusative | atosígueme | not used | atosíguelo, atosíguela, atosíguese | atosíguenos | not used | atosíguelos, atosíguelas | |
with first-person plural imperative atosiguemos | |||||||
dative | not used | atosiguémoste | atosiguémosle | atosiguémonos | atosiguémoos | atosiguémosles | |
accusative | not used | atosiguémoste | atosiguémoslo, atosiguémosla | atosiguémonos | atosiguémoos | atosiguémoslos, atosiguémoslas | |
with informal second-person plural imperative atosigad | |||||||
dative | atosigadme | not used | atosigadle | atosigadnos | atosigaos | atosigadles | |
accusative | atosigadme | not used | atosigadlo, atosigadla | atosigadnos | atosigaos | atosigadlos, atosigadlas | |
with formal second-person plural imperative atosiguen | |||||||
dative | atosíguenme | not used | atosíguenle | atosíguennos | not used | atosíguenles, atosíguense | |
accusative | atosíguenme | not used | atosíguenlo, atosíguenla | atosíguennos | not used | atosíguenlos, atosíguenlas, atosíguense |
Derived terms
- atosigante
Etymology 2
From a- + tósigo (“venom”) + -ar.
Verb
atosigar (first-person singular present atosigo, first-person singular preterite atosigué, past participle atosigado)
- (transitive) to poison
Further reading
- “atosigar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014