sólúr
See also: solur
Icelandic
Etymology
From sól (“sun”) + úr (“watch, clock”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsouːl.uːr]
Noun
sólúr n (genitive singular sólúrs, nominative plural sólúr)
- sundial
Declension
declension of sólúr
| n-s | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sólúr | sólúrið | sólúr | sólúrin |
| accusative | sólúr | sólúrið | sólúr | sólúrin |
| dative | sólúri | sólúrinu | sólúrum | sólúrunum |
| genitive | sólúrs | sólúrsins | sólúra | sólúranna |