sóknbára
Old Norse
Etymology
sókn (“battle, undertaking”) + bára (“wave”)
Noun
sóknbára f
- (kenning for blóð) blood
- c. 12th century, Háttalykill inn forni (attributed to Rögnvald Kali Kolsson of Orkney and Hall Þórarinsson in the Orkneyinga saga), verse 66:
- vann blóðroðin benja / benflœðr skolat rœði, / sóknbára gat sára / sárvǫrm þvegit árar.
- c. 12th century, Háttalykill inn forni (attributed to Rögnvald Kali Kolsson of Orkney and Hall Þórarinsson in the Orkneyinga saga), verse 66: