sér
See also: Appendix:Variations of "ser"
Icelandic
Etymology
Old Norse sér, from Proto-Germanic *siz.
Pronunciation
- IPA(key): /sɛːr/
- Rhymes: -ɛːr
Pronoun
sér
- dative of sig (reflexive pronoun)
- Hann ætlar að senda mynd af sér.
- He's planning to send a picture of himself.
- Að leika sér. ― To play.
- Ég leik mér. ― I play.
- Þú leikur þér. ― You play.
- Hann leikur sér. ― He plays.
- Við leikum okkur. ― We play.
- Þið leikið ykkur. ― You play.
- Þeir leika sér. ― They play.
Declension
declension of sér
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | - | - | - | - |
| accusative | sig, sik† | sig, sik† | sig, sik† | sig, sik† |
| dative | sér | sér | sér | sér |
| genitive | sín | sín | sín | sín |
Derived terms
terms derived from the dative form, or sér
- vefja um fingur sér
- láta út úr sér
- bjóða sér
- þurka sér
- koma sér af stað
- leika sér
- gefa af sér
- sjá fyrir sér
- ná ekki upp í nefið á sér
- kenna sér einskis meins
- vera vel að sér
- afsala sér eign
- halda í sér
- skipta sér af
- dunda sér
- fá sér göngutúr
- vera frá sér
- anda einhverju að sér
- taka af sér skóna
- anda einhverju frá sér
- koma sér
- hafa andvara á sér
- halda sér til
- það liggur vel á mér
- fela í sér (to include)
- ganga sér til húðarinnar
- romsa upp úr sér
- kunna sér ekki læti
- innifela í sér
- takast með sér ástir
- afla sér
- aka sér
- fjölga sér
- skilja sér
- sjá á
- fela í sér
- renna sér á hjólaskautum
- renna sér á rúllubretti
- eiga sér langan aðdraganda
- gera af sér
- hæla sér af
- leggja sér til munns
- hafa í för með sér (syn. valda)
- brjóta sér leið
- lyfta sér
- runka sér
- bíta af sér
- leiða af sér
- gera sér grein fyrir
- velta fyrir sér
- skila sér
- orð hrjóta af vörum sér
- lýsa sér
- sitja á sér
- heima hjá sér
- renna sér á skíðum
- renna sér á sleða
- brjóta af sér
- taka sér far
- koma sér undan
- fá sér far
- búa sér til
- anda að sér
- anda frá sér
- afsala sér
- reyna sig
- snúa sér að
- vita af sér
- gera sér lítið fyrir
- þróa með sér
- vita sér einskis von
- einn sér
- fá af sér/fá ekki af sér
- ásetja sér
- velja sér
- hlaupa af sér hornin
- haga sér
- setja sér
- bregða sér
- hugsa sér
- renna sér
- forða sér
- skemmta sér
- ná sér
- ljúka sér af
- skemmta sér konunglega
- kaupa sér
- kunna sér hóf
- halda niðri í sér andanum
- finna á sér
- renna sér á skautum
- ætla sér
- afsala sér kröfu
- áskilja sér
- bera eitthvað af sér
- klóra sér í kollinum
- þylja upp úr sér
- virða fyrir sér
- ganga sér til húðar
- senda frá sér
- eiga sér
- taka sér bólfestu
- hafa rétt fyrir sér
- ryðja sér leið
- gefa frá sér
- senda frá sér
- ímynda sér
- fróa sér
- fela í sér
- flýta sér
- þroska með sér hæfileika
- í sjálfu sér
Verb
sér
- third-person singular present indicative of sjá
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *siz, dative of *se-.
Pronoun
sér
- dative of sik
Declension
Old Norse personal pronouns
| number | first person | second person | reflexive | third person | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | singular | singular masculine | singular feminine | singular neuter | ||
| nominative | ek | þú | hann | hon, hón | þat | |
| accusative | mik | þik | sik | hann, hánn | hana, hána | þat |
| dative | mér | þér | sér | hánum, hónum | henni | því |
| genitive | mínn, minn | þínn, þinn | sínn, sinn | hans, háns | hennar | þess |
| case | dual | |||||
| nominative | vit | it, þit | ||||
| accusative | okkr | ykkr | sik | |||
| dative | okkr | ykkr | sér | |||
| genitive | okkarr | ykkarr | sínn, sinn | |||
| case | plural | plural masculine | plural feminine | plural neuter | ||
| nominative | vér | ér, þér | þeir | þær | þau | |
| accusative | oss | yðr | sik | þá | þær | þau |
| dative | oss | yðr | sér | þeim | þeim | þeim |
| genitive | várr | yðarr, yðvarr | sínn, sinn | þeira, þeirra | þeira, þeirra | þeira, þeirra |
Descendants
- Icelandic: sér
- Faroese: sær
- Old Swedish: sær, sæ
- ⇒ Old Norse: í sér
- Norwegian Nynorsk: især
- Norwegian Bokmål: især
- Danish: især
- Swedish: isär
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
sér
- second/third-person singular present active indicative of sjá
- second-person singular present active subjunctive of sjá
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
sér
- second-person singular present subjunctive of vera