sæta
See also: -sæta, saeta, säta, and sœta
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsaiːta/
- Rhymes: -aiːta
Etymology 1
From Old Norse sæta (“woman who awaits her husband’s return; dung heap”), from Proto-Germanic *sētijǭ, derived from *sitjaną (“to sit”).
Noun
sæta f (genitive singular sætu, nominative plural sætur)
- (poetic) woman, girl
- a woman who awaits her husband’s return from a voyage.
- (in compounds) An agent noun for sitja and its compounds or otherwise denoting someone who sits, waits or is situated; sitter.
- E.g. fyrirsæta (“model”), i.e. “one who models/poses”, from sitja fyrir (“to pose, model”)
Declension
declension of sæta
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sæta | sætan | sætur | sæturnar |
| accusative | sætu | sætuna | sætur | sæturnar |
| dative | sætu | sætunni | sætum | sætunum |
| genitive | sætu | sætunnar | sæta/sætna | sætanna/sætnanna |
Derived terms
- fyrirsæta
- heimasæta
- innisæta
- samsæta
Etymology 2
From Proto-Germanic *swōtijǭ, from *swōtuz (“sweet”).
Noun
sæta f (genitive singular sætu, no plural)
- sweetness
Declension
declension of sæta
| f-w1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | sæta | sætan |
| accusative | sætu | sætuna |
| dative | sætu | sætunni |
| genitive | sætu | sætunnar |
Etymology 3
From Old Norse sæta, from Proto-Germanic *sētijaną.
Verb
sæta (weak verb, third-person singular past indicative sætti, supine sætt)
- (with dative) to take advantage of, make use of some opportunity
- (with dative) to be an occasion for some opinion or emotion; be met with, be considered
- sæta furðu
- be met with astonishment
- sæta tíðindum
- be considered news, be newsworthy
- (with dative) to endure, undergo
- sæta refsingu
- to endure punishment, be punished
- sæta ábyrgð
- to be held responsible
- (with dative, chiefly with negation) to tolerate
- (with dative) to pay attention to
- (with dative) to be of a specified degree, duration or amount
- svo vikum sætir
- for weeks on end
- (with accusative) to stack hay; make it into a haystack
- 1919, Þorvaldur Thoroddsen, Lýsing Íslands, volume 3, Copenhagen: Hið íslenzka Bókmentafélag, page 133:
- Í Frey XI, 1914, bls. 46–48, er stungið upp á að sæta hey á grindum til þess að verja heyið jarðraka og svo vel blási undir það.
- In Freyr (a publication) vol. XI, 1914, pp. 46–48, it is suggested that hay be stacked on lattices in order to protect the hay from ground moisture and so that there is a good breeze under it.
-
Conjugation
sæta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að sæta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | sætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | sætandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég sæti | við sætum | present (nútíð) | ég sæti | við sætum |
| þú sætir | þið sætið | þú sætir | þið sætið | ||
| hann, hún, það sætir | þeir, þær, þau sæta | hann, hún, það sæti | þeir, þær, þau sæti | ||
| past (þátíð) | ég sætti | við sættum | past (þátíð) | ég sætti | við sættum |
| þú sættir | þið sættuð | þú sættir | þið sættuð | ||
| hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | ||
| imperative (boðháttur) | sæt (þú) | sætið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sættu | sætiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | sættur | sætt | sætt | sættir | sættar | sætt | |
| accusative (þolfall) | sættan | sætta | sætt | sætta | sættar | sætt | |
| dative (þágufall) | sættum | sættri | sættu | sættum | sættum | sættum | |
| genitive (eignarfall) | sætts | sættrar | sætts | sættra | sættra | sættra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | sætti | sætta | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| accusative (þolfall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| dative (þágufall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| genitive (eignarfall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
Etymology 4
From Old Norse sœta, from Proto-Germanic *swōtijaną, from *swōtuz (“sweet”).
Verb
sæta (weak verb, third-person singular past indicative sætti, supine sætt)
- to sweeten
Conjugation
sæta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að sæta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | sætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | sætandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég sæti | við sætum | present (nútíð) | ég sæti | við sætum |
| þú sætir | þið sætið | þú sætir | þið sætið | ||
| hann, hún, það sætir | þeir, þær, þau sæta | hann, hún, það sæti | þeir, þær, þau sæti | ||
| past (þátíð) | ég sætti | við sættum | past (þátíð) | ég sætti | við sættum |
| þú sættir | þið sættuð | þú sættir | þið sættuð | ||
| hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | ||
| imperative (boðháttur) | sæt (þú) | sætið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sættu | sætiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | sættur | sætt | sætt | sættir | sættar | sætt | |
| accusative (þolfall) | sættan | sætta | sætt | sætta | sættar | sætt | |
| dative (þágufall) | sættum | sættri | sættu | sættum | sættum | sættum | |
| genitive (eignarfall) | sætts | sættrar | sætts | sættra | sættra | sættra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | sætti | sætta | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| accusative (þolfall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| dative (þágufall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
| genitive (eignarfall) | sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
References
- “sæta” in: Mörður Árnason — Íslensk orðabók, 4th edition (2007). Reykjavík, Forlagið.
- “sæta” and “sætur” in: Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
Norwegian Nynorsk
Etymology 1
From Old Norse sæta (“to waylay”).
Alternative forms
- sæte (e and split infinitives)
Verb
sæta (present tense sæter, past tense sætte, past participle sætt, passive infinitive sætast, present participle sætande, imperative sæt)
- (transitive) to obey, submit to
- (intransitive) to be worthy of submission, respect
Derived terms
- sæt n
Etymology 2
From såte (“a heap of hey”).
Alternative forms
- sæte (e and split infinitives)
- såta, såte
Verb
sæta (present tense sæter, past tense sætte, past participle sætt, passive infinitive sætast, present participle sætande, imperative sæt)
- to pile (hey) into heaps
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
sæta f
- definite singular of sæte
sæta n
- definite plural of sæte
References
- “sæta” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *sētijaną.
Verb
sæta (past indicative sætti, past participle sættr)
- (with dative) to sit in ambush for; waylay
- (with dative) to undergo, expose oneself to
- (with dative) to bring about, cause
- (with dative) to amount to, be equivalent to
Conjugation
Conjugation of sæta — active (weak class 1)
| infinitive | sæta | |
|---|---|---|
| present participle | sætandi | |
| past participle | sættr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | sæti | sætta |
| 2nd-person singular | sætir | sættir |
| 3rd-person singular | sætir | sætti |
| 1st-person plural | sætum | sættum |
| 2nd-person plural | sætið | sættuð |
| 3rd-person plural | sæta | sættu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | sæta | sætta |
| 2nd-person singular | sætir | sættir |
| 3rd-person singular | sæti | sætti |
| 1st-person plural | sætim | sættim |
| 2nd-person plural | sætið | sættið |
| 3rd-person plural | sæti | sætti |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | sæt, sæti | |
| 1st-person plural | sætum | |
| 2nd-person plural | sætið | |
Conjugation of sæta — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | sætask | |
|---|---|---|
| present participle | sætandisk | |
| past participle | sæzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | sætumk | sættumk |
| 2nd-person singular | sætisk | sættisk |
| 3rd-person singular | sætisk | sættisk |
| 1st-person plural | sætumsk | sættumsk |
| 2nd-person plural | sætizk | sættuzk |
| 3rd-person plural | sætask | sættusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | sætumk | sættumk |
| 2nd-person singular | sætisk | sættisk |
| 3rd-person singular | sætisk | sættisk |
| 1st-person plural | sætimsk | sættimsk |
| 2nd-person plural | sætizk | sættizk |
| 3rd-person plural | sætisk | sættisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | sæzk, sætisk | |
| 1st-person plural | sætumsk | |
| 2nd-person plural | sætizk | |
Descendants
- Icelandic: sæta
- Norwegian Nynorsk: sæta, sæte
Etymology 2
From Proto-Germanic *sētijǭ.
Noun
sæta f (genitive sætu)
- a woman whose husband has gone out of the country
Declension
Declension of sæta (weak ōn-stem)
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sæta | sætan | sætur | sæturnar |
| accusative | sætu | sætuna | sætur | sæturnar |
| dative | sætu | sætunni | sætum | sætunum |
| genitive | sætu | sætunnar | sætna | sætnanna |
Descendants
- Icelandic: sæta
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
sæta
- indefinite genitive plural of sæti
References
- sæta in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.