szwabić

Polish

From szwab +‎ -ić.

szwabić impf (perfective oszwabić)

(transitive, colloquial, rare) to spoof (to deceive)
Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation of szwabić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szwabić
present tense	1^st	szwabię			szwabimy
	2^nd	szwabisz			szwabicie
	3^rd	szwabi			szwabią
	impersonal	szwabi się
past tense	1^st	szwabiłem	szwabiłam		szwabiliśmy	szwabiłyśmy
	2^nd	szwabiłeś	szwabiłaś		szwabiliście	szwabiłyście
	3^rd	szwabił	szwabiła	szwabiło	szwabili	szwabiły
	impersonal	szwabiono
future tense	1^st	będę szwabił, będę szwabić	będę szwabiła, będę szwabić		będziemy szwabili, będziemy szwabić	będziemy szwabiły, będziemy szwabić
	2^nd	będziesz szwabił, będziesz szwabić	będziesz szwabiła, będziesz szwabić		będziecie szwabili, będziecie szwabić	będziecie szwabiły, będziecie szwabić
	3^rd	będzie szwabił, będzie szwabić	będzie szwabiła, będzie szwabić	będzie szwabiło, będzie szwabić	będą szwabili, będą szwabić	będą szwabiły, będą szwabić
	impersonal	będzie szwabić się
conditional	1^st	szwabiłbym	szwabiłabym		szwabilibyśmy	szwabiłybyśmy
	2^nd	szwabiłbyś	szwabiłabyś		szwabilibyście	szwabiłybyście
	3^rd	szwabiłby	szwabiłaby	szwabiłoby	szwabiliby	szwabiłyby
	impersonal	szwabiono by
imperative	1^st	niech szwabię			szwabmy
	2^nd	szwab			szwabcie
	3^rd	niech szwabi			niech szwabią
active adjectival participle		szwabiący	szwabiąca	szwabiące	szwabiący	szwabiące
passive adjectival participle		szwabiony	szwabiona	szwabione	szwabieni	szwabione
contemporary adverbial participle		szwabiąc
verbal noun		szwabienie

verbs

adjective

nouns