szum
See also: Szum
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ʂum/
Audio (file) - Rhymes: -um
- Syllabification: szum
- Homophone: Szum
Etymology 1
Inherited from Old Polish szum, from Proto-Slavic *šumъ.
Noun
szum m inan
- sough, noise
- noise (unwanted part of a signal)
- hype
Declension
Declension of szum
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szum | szumy |
| genitive | szumu | szumów |
| dative | szumowi | szumom |
| accusative | szum | szumy |
| instrumental | szumem | szumami |
| locative | szumie | szumach |
| vocative | szumie | szumy |
Derived terms
adjectives
- bezszumny
- bezszumowy
- szumny
- szumowy
adverb
- bezszumnie
noun
- bezszumność
verbs
- szumieć impf, wyszumieć pf
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
szum
- second-person singular imperative of szumieć
Further reading
- szum in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szum in Polish dictionaries at PWN