sztylet
Polish
Etymology
Borrowed from German Stilett, from Italian stiletto, diminutive of stilo (“needle, stylus”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʂtɨ.lɛt/
Audio (file) - Rhymes: -ɨlɛt
- Syllabification: szty‧let
Noun
sztylet m inan (diminutive sztylecik)
- dagger (a stabbing weapon)
Declension
Declension of sztylet
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sztylet | sztylety |
| genitive | sztyletu | sztyletów |
| dative | sztyletowi | sztyletom |
| accusative | sztylet | sztylety |
| instrumental | sztyletem | sztyletami |
| locative | sztylecie | sztyletach |
| vocative | sztylecie | sztylety |
Derived terms
adjectives
- sztyletowaty
- sztyletowy
verbs
- sztyletować
- zasztyletować
Further reading
- sztylet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sztylet in Polish dictionaries at PWN