szmaciarz
Polish
Etymology
From szmata + -arz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʂma.t͡ɕaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ɕaʂ
- Syllabification: szma‧ciarz
Noun
szmaciarz m pers (feminine szmaciara or szmaciarka)
- (colloquial) ragman, ragpicker
- Synonym: gałganiarz
- (derogatory) ragamuffin, tatterdemalion
- Synonyms: łachmaniarz, łachmyta, obdartus, obdrapaniec, oberwaniec, obszarpaniec
- (derogatory) bastard (contemptible man)
Declension
Declension of szmaciarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szmaciarz | szmaciarze |
| genitive | szmaciarza | szmaciarzów/szmaciarzy |
| dative | szmaciarzowi | szmaciarzom |
| accusative | szmaciarza | szmaciarzów/szmaciarzy |
| instrumental | szmaciarzem | szmaciarzami |
| locative | szmaciarzu | szmaciarzach |
| vocative | szmaciarzu | szmaciarze |
Related terms
adjectives
- szmaciany
- szmatławy
nouns
- szmaciak
- szmacianka
- szmacina
- szmacinka
- szmata
- szmatałajstwo
- szmateczka
- szmateks
- szmatka
- szmatławiec
verb
- szmacić impf
Further reading
- szmaciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szmaciarz in Polish dictionaries at PWN