szkieł
Polish
Etymology
Borrowed from Greek σκύλα (skýla).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ʂkjɛw/
- Rhymes: -ɛw
- Syllabification: szkieł
Noun
szkieł m pers
- (Poznań, colloquial) police officer, cop
- Synonyms: glina, gliniarz
Declension
Declension of szkieł
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szkieł | szkiełów |
| genitive | szkła | szkłów |
| dative | szkłowi | szkłom |
| accusative | szkła | szkłów |
| instrumental | szkłem | szkłami |
| locative | szkle | szkłach |
| vocative | szkle | szkiełów |
Derived terms
noun
- szkiełownia
Noun
szkieł n
- genitive plural of szkło
References
- Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Further reading
- szkieł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szkieł in Polish dictionaries at PWN