szczęśliwiec
Polish
Etymology
From szczęśliwy + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ʂt͡ʂɛɲɕˈli.vjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ivjɛt͡s
- Syllabification: szczęś‧li‧wiec
Noun
szczęśliwiec m pers
- lucky person, fortunate person
- Synonyms: szczęściarz, farciarz
Declension
Declension of szczęśliwiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szczęśliwiec | szczęśliwcy |
| genitive | szczęśliwca | szczęśliwców |
| dative | szczęśliwcowi | szczęśliwcom |
| accusative | szczęśliwca | szczęśliwców |
| instrumental | szczęśliwcem | szczęśliwcami |
| locative | szczęśliwcu | szczęśliwcach |
| vocative | szczęśliwcze | szczęśliwcy |
Related terms
adjectives
- szczęśliwy
- szczęsny
adverbs
- na szczęście
- szczęśliwie
- szczęśnie
interjection
- szczęść Boże
nouns
- szczęściara
- szczęściarz
- szczęście
- szczęśliwość
verbs
- poszczęścić
- szczęścić
Further reading
- szczęśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szczęśliwiec in Polish dictionaries at PWN