szczęście
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish szczęście, from Proto-Slavic *sъčęstьje.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʂt͡ʂɛɲ.ɕt͡ɕɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɕt͡ɕɛ
- Syllabification: szczęś‧cie
Noun
szczęście n
- luck
- happiness
Declension
Declension of szczęście
singular | |
---|---|
nominative | szczęście |
genitive | szczęścia |
dative | szczęściu |
accusative | szczęście |
instrumental | szczęściem |
locative | szczęściu |
vocative | szczęście |
Derived terms
phrase
- śmiałym szczęście sprzyja
Further reading
- szczęście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szczęście in Polish dictionaries at PWN