szczyl
Polish
Etymology
From szczać.
Pronunciation
- IPA(key): /ʂt͡ʂɨl/
Noun
szczyl m pers
- (colloquial, derogatory) brat
- Synonyms: gówniarz, smarkacz
Declension
declension of szczyl
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szczyl | szczyle |
genitive | szczyla | szczyli |
dative | szczylowi | szczylom |
accusative | szczyla | szczyli |
instrumental | szczylem | szczylami |
locative | szczylu | szczylach |
vocative | szczylu | szczyle |
Further reading
- szczyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szczyl in Polish dictionaries at PWN