szarlatan
Polish
Etymology
Borrowed from French charlatan, from Italian ciarlatano.
Pronunciation
- IPA(key): /ʂarˈla.tan/
Audio (file) - Rhymes: -atan
- Syllabification: szar‧la‧tan
Noun
szarlatan m pers (feminine szarlatanka)
- charlatan, quack
- trickster, fraud
Declension
Declension of szarlatan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szarlatan | szarlatani |
| genitive | szarlatana | szarlatanów |
| dative | szarlatanowi | szarlatanom |
| accusative | szarlatana | szarlatanów |
| instrumental | szarlatanem | szarlatanami |
| locative | szarlatanie | szarlatanach |
| vocative | szarlatanie | szarlatani |
Derived terms
adjective
- szarlatański
nouns
- szarlataneria
- szarlatanizm
- szarlataństwo
verb
- szarlatanić
Further reading
- szarlatan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szarlatan in Polish dictionaries at PWN