synobójca
Polish
Etymology
From syn + -o- + -bójca.
Pronunciation
- IPA(key): /sɨ.nɔˈbuj.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -ujt͡sa
- Syllabification: sy‧no‧bój‧ca
Noun
synobójca m pers (feminine synobójczyni)
- filicide (man who kills his own son)
Declension
Declension of synobójca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | synobójca | synobójcy |
| genitive | synobójcy | synobójców |
| dative | synobójcy | synobójcom |
| accusative | synobójcę | synobójców |
| instrumental | synobójcą | synobójcami |
| locative | synobójcy | synobójcach |
| vocative | synobójco | synobójcy |
Related terms
adjective
- synobójczy
noun
- synobójstwo
Further reading
- synobójca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- synobójca in Polish dictionaries at PWN