sykać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *sykati.

sykać impf (perfective syknąć)

(intransitive) to hiss (to make a hissing sound)
Synonym: syczeć
(intransitive) to hiss (to condemn or express contempt by hissing)
Synonym: syczeć

Conjugation of sykać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sykać
present tense	1^st	sykam			sykamy
	2^nd	sykasz			sykacie
	3^rd	syka			sykają
	impersonal	syka się
past tense	1^st	sykałem	sykałam		sykaliśmy	sykałyśmy
	2^nd	sykałeś	sykałaś		sykaliście	sykałyście
	3^rd	sykał	sykała	sykało	sykali	sykały
	impersonal	sykano
future tense	1^st	będę sykał, będę sykać	będę sykała, będę sykać		będziemy sykali, będziemy sykać	będziemy sykały, będziemy sykać
	2^nd	będziesz sykał, będziesz sykać	będziesz sykała, będziesz sykać		będziecie sykali, będziecie sykać	będziecie sykały, będziecie sykać
	3^rd	będzie sykał, będzie sykać	będzie sykała, będzie sykać	będzie sykało, będzie sykać	będą sykali, będą sykać	będą sykały, będą sykać
	impersonal	będzie sykać się
conditional	1^st	sykałbym	sykałabym		sykalibyśmy	sykałybyśmy
	2^nd	sykałbyś	sykałabyś		sykalibyście	sykałybyście
	3^rd	sykałby	sykałaby	sykałoby	sykaliby	sykałyby
	impersonal	sykano by
imperative	1^st	niech sykam			sykajmy
	2^nd	sykaj			sykajcie
	3^rd	niech syka			niech sykają
active adjectival participle		sykający	sykająca	sykające	sykający	sykające
contemporary adverbial participle		sykając
verbal noun		sykanie

adjective

nouns