syczeć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *syčati.

syczeć impf (perfective syknąć)

(intransitive) to hiss (to make a hissing sound)
Synonym: sykać
(intransitive) to hiss (to condemn or express contempt by hissing)
Synonym: sykać

Conjugation of syczeć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		syczeć
present tense	1^st	syczę			syczymy
	2^nd	syczysz			syczycie
	3^rd	syczy			syczą
	impersonal	syczy się
past tense	1^st	syczałem	syczałam		syczeliśmy	syczałyśmy
	2^nd	syczałeś	syczałaś		syczeliście	syczałyście
	3^rd	syczał	syczała	syczało	syczeli	syczały
	impersonal	syczano
future tense	1^st	będę syczał, będę syczeć	będę syczała, będę syczeć		będziemy syczeli, będziemy syczeć	będziemy syczały, będziemy syczeć
	2^nd	będziesz syczał, będziesz syczeć	będziesz syczała, będziesz syczeć		będziecie syczeli, będziecie syczeć	będziecie syczały, będziecie syczeć
	3^rd	będzie syczał, będzie syczeć	będzie syczała, będzie syczeć	będzie syczało, będzie syczeć	będą syczeli, będą syczeć	będą syczały, będą syczeć
	impersonal	będzie syczeć się
conditional	1^st	syczałbym	syczałabym		syczelibyśmy	syczałybyśmy
	2^nd	syczałbyś	syczałabyś		syczelibyście	syczałybyście
	3^rd	syczałby	syczałaby	syczałoby	syczeliby	syczałyby
	impersonal	syczano by
imperative	1^st	niech syczę			syczmy
	2^nd	sycz			syczcie
	3^rd	niech syczy			niech syczą
active adjectival participle		syczący	sycząca	syczące	syczący	syczące
contemporary adverbial participle		sycząc
verbal noun		syczenie

adjective

nouns