sváss
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *swēsaz. Cognate with Old English swǣs (“dear, beloved; own”), Old High German swās (“own”), Gothic 𐍃𐍅𐌴𐍃 (swēs, “own”).
Adjective
sváss
- (obsolete, rare) one's own
- dear, beloved
- delightful, pleasant
Declension
Strong declension of sváss
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | sváss | svás | svást |
accusative | svásan | svása | svást |
dative | svásum | svássi | svásu |
genitive | sváss | svássar | sváss |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | svásir | svásar | svás |
accusative | svása | svásar | svás |
dative | svásum | svásum | svásum |
genitive | svássa | svássa | svássa |
Weak declension of sváss
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | svási | svása | svása |
accusative | svása | svásu | svása |
dative | svása | svásu | svása |
genitive | svása | svásu | svása |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | svásu | svásu | svásu |
accusative | svásu | svásu | svásu |
dative | svásum | svásum | svásum |
genitive | svásu | svásu | svásu |