sverð
See also: sverd
Icelandic
Etymology
From Old Norse sverð, from Proto-Germanic *swerdą, most likely from Proto-Indo-European *swer-.
Pronunciation
- IPA(key): /svɛrð/
- Rhymes: -ɛrð
Noun
sverð n (genitive singular sverðs, nominative plural sverð)
- a sword
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- I looked, and there before me was a pale horse! Its rider was named Death, and Hades was following close behind him. They were given power over a fourth of the earth to kill by sword, famine and plague, and by the wild beasts of the earth.
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- Matthew 26:52 (English and Icelandic)
- Jesús sagði við hann: „Slíðra sverð þitt! Allir, sem sverði bregða, munu fyrir sverði falla.“
- "Put your sword back in its place," Jesus said to him, "for all who draw the sword will die by the sword."
- Jesús sagði við hann: „Slíðra sverð þitt! Allir, sem sverði bregða, munu fyrir sverði falla.“
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
- (obsolete) penis
Declension
declension of sverð
| n-s | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sverð | sverðið | sverð | sverðin |
| accusative | sverð | sverðið | sverð | sverðin |
| dative | sverði | sverðinu | sverðum | sverðunum |
| genitive | sverðs | sverðsins | sverða | sverðanna |
Synonyms
- (sword): kaldýr m, lögðir m, laufi m, nættingur m, skerðingur m, vitnir m, hjaltvöndur m, blóðormur m
Derived terms
- sverða
- sverðabaldur
See also
- rýtingur m
- gullinhjalti m
- blóðrefill m
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *swerdą, most likely from Proto-Indo-European *swer-. Compare Old English sweord, Old Frisian swerd, Old Saxon swerd, Old Dutch swerd, Old High German swert.
Noun
sverð n (genitive sverðs, plural sverð)
- sword
Declension
Declension of sverð (strong a-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sverð | sverðit | sverð | sverðin |
| accusative | sverð | sverðit | sverð | sverðin |
| dative | sverði | sverðinu | sverðum | sverðunum |
| genitive | sverðs | sverðsins | sverða | sverðanna |
Descendants
- Danish: sværd n (Old Danish swærth)
- Faroese: svørð n
- Icelandic: sverð n
- Norwegian: sverd (Bokmål), sverd (Nynorsk) n
- Swedish: svärd n (Old Swedish sværþ)