Sutrius
Latin
Etymology
From Sūtrium (“an ancient town in Etruria, Sutri”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈsuː.tri.us/, [ˈsuː.tri.ʊs]
Adjective
Sūtrius (feminine Sūtria, neuter Sūtrium); first/second declension
- of Sūtrium
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Sūtrius | Sūtria | Sūtrium | Sūtriī | Sūtriae | Sūtria | |
Genitive | Sūtriī | Sūtriae | Sūtriī | Sūtriōrum | Sūtriārum | Sūtriōrum | |
Dative | Sūtriō | Sūtriae | Sūtriō | Sūtriīs | Sūtriīs | Sūtriīs | |
Accusative | Sūtrium | Sūtriam | Sūtrium | Sūtriōs | Sūtriās | Sūtria | |
Ablative | Sūtriō | Sūtriā | Sūtriō | Sūtriīs | Sūtriīs | Sūtriīs | |
Vocative | Sūtrie | Sūtria | Sūtrium | Sūtriī | Sūtriae | Sūtria |
Synonyms
- Sūtrīnus
References
- Sūtrĭus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Sūtrĭum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette