suspirar
Galician
Etymology
From Old Galician and Old Portuguese sospirar, from Latin suspīrāre, present active infinitive of suspīrō.
Pronunciation
- IPA(key): /suspiˈɾaɾ/
Verb
suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)
- (archaic) to inhale, to breathe
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 466:
- Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto.
- And he fell over the bed in a way that everyone thought that he was dead, as he was neither inhaling nor exhaling, not even a bit
- Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto.
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 466:
- to sigh
- Synonym: salaiar
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | suspirar | |||||
personal | suspirar | suspirares | suspirar | suspirarmos | suspirardes | suspiraren |
Gerund | ||||||
suspirando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | suspirado | suspirados | ||||
feminine | suspirada | suspiradas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | suspiro | suspiras | suspira | suspiramos | suspirades | suspiran |
imperfect | suspiraba | suspirabas | suspiraba | suspirabamos | suspirabades | suspiraban |
preterite | suspirei | suspiraches | suspirou | suspiramos | suspirastes | suspiraron |
pluperfect | suspirara | suspiraras | suspirara | suspiraramos | suspirarades | suspiraran |
future | suspirarei | suspirarás | suspirará | suspiraremos | suspiraredes | suspirarán |
conditional | suspiraría | suspirarías | suspiraría | suspirariamos | suspirariades | suspirarían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | suspire | suspires | suspire | suspiremos | suspiredes | suspiren |
preterite | suspirase | suspirases | suspirase | suspirásemos | suspirásedes | suspirasen |
future | suspirar | suspirares | suspirar | suspirarmos | suspirardes | suspiraren |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | suspira | suspire | suspiremos | suspirade | suspiren |
negative | – | suspires | suspire | suspiremos | suspiredes | suspiren |
Related terms
- suspiro
References
- “suspirar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “suspir” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “suspirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “suspirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “suspirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Interlingua
Verb
suspirar
- to sigh
Conjugation
infinitive | suspirar | ||
---|---|---|---|
participle | present | perfect | |
suspirante | suspirate | ||
active | simple | perfect | |
present | suspira | ha suspirate | |
past | suspirava | habeva suspirate | |
future | suspirara | habera suspirate | |
conditional | suspirarea | haberea suspirate | |
imperative | suspira |
Portuguese
Etymology
From Old Portuguese suspirar, sospirar, from Latin suspīrāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /sus.piˈɾa(ʁ)/ [sus.piˈɾa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /sus.piˈɾa(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /suʃ.piˈɾa(ʁ)/ [suʃ.piˈɾa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /sus.piˈɾa(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /suʃ.piˈɾaɾ/
- Hyphenation: sus‧pi‧rar
Verb
suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)
- (intransitive) to sigh
- (transitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
. - inflection of suspirar:
- first/third-person singular future subjunctive
- first/third-person singular personal infinitive
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | suspirar | |||||
Personal | suspirar | suspirares | suspirar | suspirarmos | suspirardes | suspirarem |
Gerund | ||||||
suspirando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | suspirado | suspirados | ||||
Feminine | suspirada | suspiradas | ||||
Indicative | ||||||
Present | suspiro | suspiras | suspira | suspiramos | suspirais | suspiram |
Imperfect | suspirava | suspiravas | suspirava | suspirávamos | suspiráveis | suspiravam |
Preterite | suspirei | suspiraste | suspirou | suspiramos1, suspirámos2 | suspirastes | suspiraram |
Pluperfect | suspirara | suspiraras | suspirara | suspiráramos | suspiráreis | suspiraram |
Future | suspirarei | suspirarás | suspirará | suspiraremos | suspirareis | suspirarão |
Conditional | ||||||
suspiraria | suspirarias | suspiraria | suspiraríamos | suspiraríeis | suspirariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | suspire | suspires | suspire | suspiremos | suspireis | suspirem |
Imperfect | suspirasse | suspirasses | suspirasse | suspirássemos | suspirásseis | suspirassem |
Future | suspirar | suspirares | suspirar | suspirarmos | suspirardes | suspirarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | suspira | suspire | suspiremos | suspirai | suspirem | |
Negative (não) | não suspires | não suspire | não suspiremos | não suspireis | não suspirem |
1Brazil.
2Portugal.
Related terms
- suspiro
Further reading
- “suspirar” in iDicionário Aulete.
- “suspirar” in Dicionário inFormal.
- “suspirar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “suspirar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “suspirar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “suspirar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From Old Spanish sospirar, from Latin suspirāre. Cognate with English suspire.
Verb
suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspiré, past participle suspirado)
- to sigh
Conjugation
infinitive | suspirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | suspirando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | suspirado | suspirada | |||||
plural | suspirados | suspiradas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | suspiro | suspirastú suspirásvos | suspira | suspiramos | suspiráis | suspiran | |
imperfect | suspiraba | suspirabas | suspiraba | suspirábamos | suspirabais | suspiraban | |
preterite | suspiré | suspiraste | suspiró | suspiramos | suspirasteis | suspiraron | |
future | suspiraré | suspirarás | suspirará | suspiraremos | suspiraréis | suspirarán | |
conditional | suspiraría | suspirarías | suspiraría | suspiraríamos | suspiraríais | suspirarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | suspire | suspirestú suspirésvos2 | suspire | suspiremos | suspiréis | suspiren | |
imperfect (ra) | suspirara | suspiraras | suspirara | suspiráramos | suspirarais | suspiraran | |
imperfect (se) | suspirase | suspirases | suspirase | suspirásemos | suspiraseis | suspirasen | |
future1 | suspirare | suspirares | suspirare | suspiráremos | suspirareis | suspiraren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | suspiratú suspirávos | suspire | suspiremos | suspirad | suspiren | ||
negative | no suspires | no suspire | no suspiremos | no suspiréis | no suspiren |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive suspirar | |||||||
dative | suspirarme | suspirarte | suspirarle, suspirarse | suspirarnos | suspiraros | suspirarles, suspirarse | |
accusative | suspirarme | suspirarte | suspirarlo, suspirarla, suspirarse | suspirarnos | suspiraros | suspirarlos, suspirarlas, suspirarse | |
with gerund suspirando | |||||||
dative | suspirándome | suspirándote | suspirándole, suspirándose | suspirándonos | suspirándoos | suspirándoles, suspirándose | |
accusative | suspirándome | suspirándote | suspirándolo, suspirándola, suspirándose | suspirándonos | suspirándoos | suspirándolos, suspirándolas, suspirándose | |
with informal second-person singular tú imperative suspira | |||||||
dative | suspírame | suspírate | suspírale | suspíranos | not used | suspírales | |
accusative | suspírame | suspírate | suspíralo, suspírala | suspíranos | not used | suspíralos, suspíralas | |
with informal second-person singular vos imperative suspirá | |||||||
dative | suspirame | suspirate | suspirale | suspiranos | not used | suspirales | |
accusative | suspirame | suspirate | suspiralo, suspirala | suspiranos | not used | suspiralos, suspiralas | |
with formal second-person singular imperative suspire | |||||||
dative | suspíreme | not used | suspírele, suspírese | suspírenos | not used | suspíreles | |
accusative | suspíreme | not used | suspírelo, suspírela, suspírese | suspírenos | not used | suspírelos, suspírelas | |
with first-person plural imperative suspiremos | |||||||
dative | not used | suspirémoste | suspirémosle | suspirémonos | suspirémoos | suspirémosles | |
accusative | not used | suspirémoste | suspirémoslo, suspirémosla | suspirémonos | suspirémoos | suspirémoslos, suspirémoslas | |
with informal second-person plural imperative suspirad | |||||||
dative | suspiradme | not used | suspiradle | suspiradnos | suspiraos | suspiradles | |
accusative | suspiradme | not used | suspiradlo, suspiradla | suspiradnos | suspiraos | suspiradlos, suspiradlas | |
with formal second-person plural imperative suspiren | |||||||
dative | suspírenme | not used | suspírenle | suspírennos | not used | suspírenles, suspírense | |
accusative | suspírenme | not used | suspírenlo, suspírenla | suspírennos | not used | suspírenlos, suspírenlas, suspírense |
Related terms
- suspiro
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1984), “espirar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volume II (Ce–F), Madrid: Gredos, →ISBN, page 748
Further reading
- “suspirar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014