susihukka
Finnish
Etymology
susi + hukka
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsusiˌhukːɑ/, [ˈs̠us̠iˌhukːɑ]
- Rhymes: -ukːɑ
- Syllabification(key): su‧si‧huk‧ka
Noun
susihukka
- (poetic) wolf, howler (a nickname for wolves)
Declension
Inflection of susihukka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | susihukka | susihukat | |
genitive | susihukan | susihukkien | |
partitive | susihukkaa | susihukkia | |
illative | susihukkaan | susihukkiin | |
singular | plural | ||
nominative | susihukka | susihukat | |
accusative | nom. | susihukka | susihukat |
gen. | susihukan | ||
genitive | susihukan | susihukkien susihukkainrare | |
partitive | susihukkaa | susihukkia | |
inessive | susihukassa | susihukissa | |
elative | susihukasta | susihukista | |
illative | susihukkaan | susihukkiin | |
adessive | susihukalla | susihukilla | |
ablative | susihukalta | susihukilta | |
allative | susihukalle | susihukille | |
essive | susihukkana | susihukkina | |
translative | susihukaksi | susihukiksi | |
instructive | — | susihukin | |
abessive | susihukatta | susihukitta | |
comitative | — | susihukkineen |
Possessive forms of susihukka (type koira) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | susihukkani | susihukkamme |
2nd person | susihukkasi | susihukkanne |
3rd person | susihukkansa |