surdac
Romanian
Etymology
From surd + -ac.
Adjective
surdac m or n (feminine singular surdacă, masculine plural surdaci, feminine and neuter plural surdace)
- Diminutive of surd
Declension
Declension of surdac
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | surdac | surdacă | surdaci | surdace | ||
definite | surdacul | surdaca | surdacii | surdacele | |||
genitive/ dative | indefinite | surdac | surdace | surdaci | surdace | ||
definite | surdacului | surdacei | surdacilor | surdacelor |
References
- surdac in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN